Onze schaduwkanten, zijn de kanten van onszelf die we niet durven of willen voelen en zien. Ze mogen er niet zijn. Ze zijn een deel van ons, maar we willen ze niet zien. Of we durven ze niet te laten zien. Het is een diepe programmering van ons mens zijn, de dualistische wereld waarin we leven deelt alles in als goed of fout. Dat mag wel en dit mag niet. Maar deze programmering is gecreëerd door mensen, het is niet hoe een energetische wereld draait. In een energetische wereld bestaat er geen goed of fout, er bestaat niet zoiets als dat mag wel en dit mag niet. Alles is een ervaring, meer niet.
Momenteel leven we in een uitdagende periode, er gebeurt van alles om ons heen, en in ons. We gaan meer voelen, gaan vraagtekens zetten bij bepaalde gebeurtenissen, ervaren dat sommige patronen en overtuigingen ons juist tegenhouden in plaats van stimuleren.
Wat er momenteel gebeurt is een fysieke evolutie, ons lichaam houdt meer licht vast, waardoor de zwaardere en minder snel draaiende energie naar de oppervlakte komt. Alle langzaam draaiende energie die ooit niet gevoeld kon worden, komt naar boven om gevoeld te worden. Alle schaduw kanten komen naar voren. Dit gebeurt omdat je lichaam meer licht vasthoudt. De aarde evolueert naar een hogere frequentie en het licht en de hogere energieën, komen in ons lichaam om mee te evalueren.
Hierdoor voelen we momenteel veel meer. En ieder van ons gaat hierdoor heen, je bent dus niet alleen.
Eigenlijk is het iets heel moois, het betekent dat je lichaam in een hogere frequentie is. We worden hierin continue begeleid, alles gebeurt voor ons weet je nog. Al voelt dit soms niet zo. Stel je eens voor dat je alleen de ervaringen/emoties voelt waar je op dit moment aan toe bent, wat je aan kunt. Stel je eens voor hoe je groeit wanneer je ze kunt voelen, zonder oordeel, zonder je ermee te identificeren.
Ik weet uit eigen ervaring hoe lastig dit kan zijn en is, we hebben zo geleerd dat er een goed en fout aanwezig moet zijn, dat wat niet fijn voelt niet goed is, of dat we dan moeten onderzoeken waarom we ons op dit moment zo voelen. Dit is helemaal oke. Misschien kan onderstaande jouw helpen, net als dat het bij mij doet. Om uit het oordeel te blijven, om alleen de sensaties te voelen.
Wat mij helpt:
- Wat voel ik in mijn lichaam? Welke sensaties voel ik en waar voel ik deze. Kan ik deze sensaties/emoties/gedachten er even laten zijn?
- Voel ik ook dat ik dit wil veranderen, dat er iets mee wil doen? Hoe voelt dat dan dat ik er iets mee wil doen ( controle, analyseren, wegrennen, vechten) in mijn lichaam? Kan ik dit er even laten zijn.
- Voelt het alsof het van mij is, of dat het iets zegt over mij? Kan ik een mij ontdekken in deze emotie/sensatie? Mag ook dit er even zijn.
En dan ademen, adem eens een paar keer bewust in en uit, voel wat je voelt zoals boven beschreven, adem er maar doorheen.
Extra : Wat als wat je voelt niet van jou is? We pikken energie op uit ruimtes, van anderen, van de wereld en onze samenleving etc. Niet alles wat je voelt is ook echt van jou!.
Liefs Marlies