Er was eens een vrouw die op haar werk veel problemen ondervond. Ze moest te hard werken, gemene dominante baas, werknemers die haar niet serieus namen, veel te veel werk, harde omstandigheden. Ze was moe, kreeg lichamelijke klachten, en wist niet meer hoe ze dit moest veranderen.
Ze belde een man, een man die haar zou leren om deze problemen op te lossen.
Ze belde de man en vertelde haar verhaal, ze was angstig, boos, verward, gefrustreerd en moe.
Is dit wat er NU echt gebeurd vroeg de man? De vrouw vertelde dat ze heus wel had gekeken hoe ze dit anders kon aanpakken, maar ze had het geld nodig, dus ze moest wel bij deze baas blijven. Ze hoorde de vraag niet echt die de man haar stelde, zo verstrengeld was ze in haar verhaal.
De man vroeg aan haar: Ben je nu op je werk? Uh nee antwoordde de vrouw. Is dit wat er echt NU gebeurt, vroeg de man opnieuw. Het bleef stil, na enige tijd barstte de vrouw in lachen uit. Ze besefte dat ze continue aan het creëren was van problemen die helemaal niet NU bestonden. Ze was thuis, op de bank aan de telefoon, maar voelde alsof ze op haar werk was. Wat dus niet zo was…
Alles waar ze zich druk over maakte verdween, ze besefte dat ze ieder moment deze situatie die niet NU bestond wilde oplossen, ze voelde de enorme weerstand van iets wat niet NU bestond…
Laat dit verhaal je herinnering zijn en laat de vraag: “Is dit wat er NU echt gebeurt” je leiden wanneer je problemen ervaart. De meeste tijd zijn we kwijt aan het creëren van problemen die nu niet bestaan, en van het oplossen ervan. Daarna zijn we bezig om bewijs te verzamelen van datgene wat je in je hoofd als waarheid beschouwd.
Liefs Marlies